مراقبه راهیست به سوی فنا :
زمانی که شما در حال مراقبه هستید “خود ” یا ” من” ی وجود ندارد.
زیرا همین آگاهی که از خودتان دارید ،شما را از همه کس و همه چیز جدا می کند .
اگر شما هنوز سر جایتان باشید،موضوع ها نیز سر جای شان هستند . “من هستم “، اما “من ” نمی تواند در تنهایی همه سویه زندگی کند . من در پیوند با جهان بیرون است که هستی دارد ،
“من” موجودی وابسته است.در این صورت ، “خود” یا “من هستم ” چیزی است در درون شما، که در پیوند با چیزی بیرون از شما هستی دارد.
اما اگر در بیرون چیزی نباشد ،این درون نیز رنگ می بازد ،آنگاه ،تنها آگاهی ناب به جای می ماند.
(فتامل ان من اهله )
#مراقبه
#سکوت
#فنا
آخرین نظرات